Cefiksym Orchid Europe Ltd.
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Cefiksym Orchid Europe Ltd., 200 mg, tabletki powlekane
2. SKÅAD JAKOÅšCIOWY I ILOÅšCIOWY
Każda tabletka powlekana zawiera 223,81 mg cefiksymu trójwodnego, co odpowiada 200 mg cefiksymu (bezwodnego).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki powlekane z wytłoczoną literą C na jednej stronie i bez napisów na drugiej.
4. SZCZEGÓÅOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Cefiksym jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje (patrz punkty 4.4 i 5.1):
- zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli;
- pozaszpitalne zapalenie płuc;
- zakażenia dolnych dróg moczowych;
- odmiedniczkowe zapalenie nerek.
W leczeniu:
- zapalenia ucha środkowego;
- zapalenia zatok;
- zapalenia gardła
stosowanie cefiksymu należy ograniczyć do zakażeń, w których wiadomo lub podejrzewa się, że drobnoustrój wywołujący zakażenie jest oporny na inne zazwyczaj stosowane leki przeciwbakteryjne lub jeśli niepowodzenie leczenia innymi typowymi lekami przeciwbakteryjnymi stanowiłoby znaczące ryzyko.
Należy uwzględniać oficjalne wytyczne w sprawie właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dorośli
Zalecana dawka u dorosłych, zależnie od nasilenia zakażenia, to 200 mg do 400 mg raz na dobę (400 mg można także podawać w dwóch dawkach podzielonych), patrz punkt 5.1.
Pacjenci w podeszłym wieku
Pacjentom w podeszłym wieku podaje się tę samą dawkę, jaką zaleca się dorosłym. Jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności nerek, należy ocenić czynność nerek i zmodyfikować dawkowanie (patrz wyżej i punkt 4.4).
Młodzież w wieku ≥12 lat
Młodzieży w wieku ≥12 lat można podawać taką samą dawkę, jaką zaleca się dorosłym.
Dzieci w wieku od 6 miesięcy do 11 lat
Dzieciom w wieku od 6 miesięcy do 11 lat zaleca się podawać cefiksym w zawiesinie doustnej, ponieważ w tej grupie wiekowej nie można właściwie dawkować tabletek 200 mg. Zalecane dawkowanie u dzieci w tej grupie wiekowej to 8 mg /kg mc./dobę, podawane w dawce pojedynczej lub dwóch dawkach podzielonych.
Dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność cefiksymu u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy nie zostały ustalone.
Zaburzenia czynności nerek
Cefiksym można podawać pacjentom dorosłym z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów dorosłych z klirensem kreatyniny 20 ml/min lub większym można zastosować typową dawkę i schemat dawkowania. U pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 20 ml/min nie należy przekraczać dawki 200 mg raz na dobę. U pacjentów poddawanych stałej dializie otrzewnowej lub hemodializie w warunkach ambulatoryjnych, dawka i schemat dawkowania powinny być takie same, jak u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 20 ml/min.
Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania cefiksymu u dzieci i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek: nie zaleca się stosowania cefiksymu u pacjentów z tych grup.
Sposób podawania
Tabletki cefiksymu są przeznaczone wyłącznie do podawania doustnego.Tabletki cefiksymu należy przyjmować popijając odpowiednią ilością wody.
Cefiksym można stosować z jedzeniem lub bez (patrz punkt 5.2).
Czas trwania leczenia
Leczenie trwa zwykle 7 dni. W razie konieczności można je przedłużyć do 14 dni.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na cefiksym, inne antybiotyki z grupy cefalosporyn lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
Wcześniejsza natychmiastowa i (lub) ciężka reakcja nadwrażliwości na penicylinę lub inne antybiotyki beta-laktamowe.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Cefiksym należy podawać ostrożnie pacjentom, u których stwierdzono nadwrażliwość na inne leki. Cefalosporyny należy podawać ostrożnie pacjentom z nadwrażliwością na penicyliny, ponieważ istnieją dowody częściowej alergii krzyżowej między penicylinami i cefalosporynami.
U pacjentów występowały ciężkie reakcje (w tym anafilaksja) na obie grupy leków. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów, u których występowały jakiekolwiek reakcje alergiczne na penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe, ponieważ mogą występować reakcje krzyżowe (przeciwwskazania wskutek stwierdzonych reakcji nadwrażliwości – patrz punkt 4.3).
Jeśli po podaniu cefiksymu występują ciężkie reakcje nadwrażliwości lub reakcje anafilaktyczne, należy natychmiast odstawić lek i zastosować odpowiednie postępowanie ratunkowe.
Zaburzenia czynności nerek
Cefiksym należy podawać ostrożnie u dorosłych pacjentów z klirensem kreatyniny <20 ml/min (patrz punkty 4.2 i 5.2). Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania cefiksymu u dzieci i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek: nie zaleca się stosowanie cefiksymu u pacjentów z tych grup.
Długotrwałe stosowanie cefiksymu prowadzi niekiedy do nadmiernego wzrostu drobnoustrojów niewrażliwych na lek.
Leczenie antybiotykami o szerokim spektrum działania zaburza prawidłową florę jelita grubego i niekiedy umożliwia nadmierny wzrost bakterii Clostridium. W badaniach stwierdzono, że główną przyczyną biegunki związanej z antybiotykiem są toksyny wytwarzane przez Clostridiumdifficile. Rzekomobłoniaste zapalenie jelit jest związane ze stosowaniem antybiotyków o szerokim spektrum działania (w tym makrolidów, penicylin półsyntetycznych, linkozamidów i cefalosporyn, w tym cefiksymu); ważne jest zatem rozważenie jego rozpoznania u pacjentów, u których z związku ze stosowaniem antybiotyków wystąpiła biegunka.
U pacjentów, u których w czasie lub po zakończeniu leczenia cefiksymem wystąpi ciężka biegunka, należy uwzględnić ryzyko zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia jelit (patrz punkt 4.8). Stosowanie cefiksymu należy przerwać i zastosować odpowiednie metody leczenia. Podczas leczenia pacjenta z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit należy wykonać sigmoidoskopię, odpowiednie badania bakteriologiczne, podawać płyny, elektrolity i uzupełniać białka. Jeśli stan pacjenta z zapaleniem jelita grubego nie poprawia się po odstawieniu leku lub jeśli objawy są ciężkie, lekiem z wyboru w przypadku rzekomobłoniastego zapalenia jelit związanego z antybiotykami, wywołanego przez C. difficile,jest wankomycyna podawana doustnie. Należy upewnić się, że nie ma innej przyczyny zapalenia jelita grubego. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest przeciwwskazane.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Może wystąpić fałszywie dodatni wynik oznaczenia glukozy w moczu, jeśli stosuje się roztwory Benedicta lub Fehlinga lub test tabletkowy z siarczanem miedzi. Należy stosować testy enzymatyczne z oksydazą glukozową.
Podczas leczenia antybiotykami z grupy cefalosporyn odnotowywano fałszywie dodatni wynik bezpośredniego odczynu Coombsa, dlatego należy pamiętać, że dodatni wynik tego odczynu mógł być spowodowany lekiem.
Podobnie jak w przypadku innych cefalosporyn, u niektórych pacjentów stwierdzano wydłużenie czasu protrombinowego. Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki przeciwzakrzepowe.
4.6 Ciąża i laktacja
Ciąża
Nie ma danych klinicznych dotyczących kobiet w ciąży narażonych na działanie cefiksymu. Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośrednie lub pośrednie szkodliwe działanie na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, poród lub rozwoju pourodzeniowy (patrz punkt 5.3).
Jeśli przepisuje się lek kobiecie w ciąży, należy zachować ostrożność. Cefiksymu nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że lekarz uzna to za konieczne.
Karmienie piersiÄ…
Nie wiadomo, czy cefiksym jest wydzielany do mleka kobiecego. W doświadczeniach na zwierzętach stwierdzono, że cefiksym jest wydzielany do mleka samic. Decyzję czy kontynuować lub przerwać karmienie piersią bądź kontynuować lub odstawić cefiksym należy podjąć uwzględniając korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z podawania cefiksymu dla kobiety. Dopóki jednak nie ma szerszych doświadczeń klinicznych, nie należy przepisywać cefiksymu matkom karmiącym piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie znany jest wpływ cefiksymu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak mogą wystąpić działania niepożądane (patrz także punkt 4.8), mogące wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
W tym punkcie zastosowano następującą konwencję klasyfikacji działań niepożądanych w zależności od częstości:
-
często: ≥1/100 do <1/10;
-
niezbyt często: ≥1/1 000 do <1/100;
-
rzadko: ≥1/10 000 do <1/1 000;
-
bardzo rzadko: <1/10 000.
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA |
Niepożądane działanie leku |
Częstość |
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze |
Nadkażenie bakteryjne, nadkażenie grzybicze |
Rzadko |
Zapalenie jelita grubego zwiÄ…zane z antybiotykami (patrz punkt 4.4) |
Bardzo rzadko |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Eozynofilia |
Rzadko |
Leukopenia, agranulocytoza, pancytopenia trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna |
Bardzo rzadko |
|
Zaburzenia układu odpornościowego |
Nadwrażliwość |
Rzadko |
WstrzÄ…s anafilaktyczny, choroba posurowicza |
Bardzo rzadko |
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
Jadłowstręt |
Rzadko |
Zaburzenia układu nerwowego |
Ból głowy |
Niezbyt często |
Zawroty głowy o podłożu błędnikowym |
Rzadko |
|
Nadaktywność psychoruchowa |
Bardzo rzadko |
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Biegunka |
Często |
Ból brzucha, nudności, wymioty |
Niezbyt często |
|
Wzdęcia |
Rzadko |
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna |
Bardzo rzadko |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Wysypka |
Niezbyt często |
Obrzęk naczynioruchowy, świąd |
Rzadko |
|
Zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka |
Bardzo rzadko |
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Śródmiąższowe zapalenie nerek |
Bardzo rzadko |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Zapalenie błony śluzowej, gorączka |
Rzadko |
Badania diagnostyczne |
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferazy, fosfataza alkaliczna) |
Niezbyt często |
Zwiększenie stężenia mocznika we krwi |
Rzadko |
|
Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi |
Bardzo rzadko |
4.9 Przedawkowanie
Nie ma doświadczeń z przedawkowaniem cefiksymu.
5. WÅAÅšCIWOÅšCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: kod ATC: J01DD08
Mechanizm działania
Cefiksym jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy cefalosporyn. Podobnie jak inne cefalosporyny, działanie przeciwbakteryjne cefiksymu polega na wiązaniu i hamowaniu działania białek wiążących penicylinę, biorących udział w syntezie ściany komórkowej bakterii. Prowadzi to do lizy komórki bakteryjnej i jej śmierci.
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne (PK/PD)
W badaniach farmakokinetyki i farmakodynamiki wykazano, że czas, w którym stężenie cefiksymu w osoczu przekracza minimalne stężenie hamujące (MIC) wzrost patogenów, jest najlepiej skorelowany ze skutecznością.
Mechanizmy oporności
Oporność bakterii na cefiksym może wynikać z jednego lub większej liczby następujących mechanizmów:
-
hydroliza przez beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum działania i (lub) przez kodowane chromosomalnie enzymy (AmpC), które mogą być indukowane lub represjonowane przez niektóre gatunki tlenowych bakterii Gram-ujemnych;
-
zmniejszone powinowactwo białek wiążących penicyliny;
-
zmniejszona przepuszczalność błony zewnętrznej niektórych organizmów Gram-ujemnych, ograniczająca dostęp do białek wiążących penicyliny;
-
pompy aktywnie usuwające lek z komórki.
W jednej komórce bakteryjnej może współistnieć kilka mechanizmów oporności. W zależności od istniejących mechanizmów, u bakterii może wystąpić oporność krzyżowa na kilka lub wszystkie pozostałe antybiotyki beta-laktamowe i (lub) leki przeciwbakteryjne z innych grup.
Stężenia graniczne
Kliniczne wartości graniczne minimalnego stężenia hamującego (MIC), określone przez EUCAST (maj 2009) dla cefiksymu to:
-
H. influenzae: wrażliwe ≤0,12 mg/l, oporne >0,12 mg/l;
-
M. catarrhalis: wrażliwe ≤0,5 mg/l, oporne >1,0 mg/l;
-
Neisseria gonorrhoeae: wrażliwe ≤0,12 mg/l, oporne >0,12 mg/l;
-
Enterobacteriaceae: wrażliwe ≤1,0 mg/l, oporne >1,0 mg/l (wyłącznie w przypadku niepowikłanych zakażeń dróg moczowych). Progi wrażliwości dla Enterobacteriaceae umożliwiają wykrycie zmniejszonej wrażliwości związanej z najistotniejszymi klinicznie beta-laktamazami u Enterobacteriaceae. Niektóre szczepy wytwarzające beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum działania (ESBL) mogą okazać się wrażliwe. W celu kontroli zakażeń, epidemiologii i nadzoru, laboratoria mogą stosować specjalne testy przesiewowe i potwierdzające wytwarzanie ESBL.
-
Stężenia graniczne niezwiązane z gatunkami: brak wystarczających danych.
Wrażliwość
Rozpowszechnienie oporności może różnić się w zależności od lokalizacji geograficznej i czasu; wskazane jest uzyskanie informacji lokalnych, zwłaszcz podczas leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności należy zasięgnąć porady specjalisty, jeżeli częstość występowania oporności na danym obszarze jest tak duża, że przydatność leku (przynajmniej w niektórych rodzajach zakażeń) może budzić wątpliwości.
Szczepy zwykle wrażliwe |
Bakterie tlenowe Gram-dodatnie: Streptococcus pneumoniae (wrażliwe na penicyliny) Streptococcus pyogenes |
Bakterie tlenowe Gram-ujemne: Escherichia coli % Haemophilus influenzae Klebsiella spp. % Moraxella catarrhalis Proteus mirabilis% |
Szczepy, wśród których może wystąpić problem oporności |
Enterobacter spp. |
Gatunki oporne |
Clostridium difficile Bacteroides fragilis Enterococcus spp. Pseudomonas spp. Staphylococcus aureus+ Streptococcus pneumoniae (oporne na penicyliny) |
%Wyizolowane szczepy wytwarzające beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum działania (ESBL) są zawsze oporne
+Cefiksym słabo działa na gronkowce (niezależnie od wrażliwości na metycylinę)
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Bezwzględna dostępność biologiczna cefiksymu po podaniu doustnym wynosi 22-54%. Pokarm nie zmienia znacząco wchłaniania. Dlatego cefiksym można stosować niezależnie od posiłków.
Dystrybucja
Wiązanie z białkami surowicy zostało dobrze określone w przypadku surowic ludzkich i zwierzęcych; cefiksym wiąże się prawie wyłącznie z frakcją albumin, przy czym średnia frakcja wolna wynosi około 30%. Wiązanie cefiksymu z białkami surowicy ludzkiej zależy od stężenia jedynie w przypadku bardzo dużych stężeń, które nie występują podczas dawkowania klinicznego.
Na podstawie badań in vitrostwierdzono, że stężenie w surowicy lub w moczu 1 mg/l lub większe było odpowiednie w przypadku większości typowych patogenów, na które działa cefiksym. Zazwyczaj maksymalne stężenie w surowicy po podaniu zalecanej dawki u dorosłych lub dzieci wynosi 1,5 do 3 mg/l. Po podaniu dawek wielokrotnych cefiksym nie kumuluje się lub kumulacja jest niewielka.
Metabolizm i eliminacja
Cefiksym jest eliminowany głównie z moczem, w postaci niezmienionej. Uważa się, że głównym mechanizmem jest przesączanie kłębuszkowe. Z ludzkiej surowicy lub moczu nie wyodrębniono metabolitów cefiksymu.
Przenoszenie znakowanego 14C cefiksymu z karmiących szczurów na ich potomstwo przez mleko samicy było stosunkowo niewielkie (około 1,5% zawartości cefiksymu w organizmie matki stwierdzono u młodych). Nie są dostępne dane dotyczące wydzielania cefiksymu do mleka kobiecego. Przenikanie cefiksymu przez łożysko u ciężarnych szczurów, którym podawano znakowany cefiksym, było niewielkie.
Szczególne grupy wiekowe
W badaniach farmakokinetycznych cefiksymu porównywano podawanie dawek 400 mg raz na dobę przez 5 dni u zdrowych osób w podeszłym wieku (w wieku >64 lat) oraz u młodych ochotników (11-35 lat).Średnie wartości Cmaxi AUC były nieco większe u osób podeszłym w wieku. Pacjentom w podeszłym wieku można podawać się tę samą dawkę, co populacji ogólnej (patrz punkt 4.2).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Brak badań dotyczących toksyczności przewlekłej, mogących świadczyć o tym, że jakiekolwiek nieznane do tej pory działania niepożądane mogą wystąpić u ludzi. Ponadto badania in vivoi in vitronie wykazały możliwości działania mutagennego. Nie przeprowadzono długoterminowych badań nad rakotwórczością.
Badania rozrodu przeprowadzono na myszach i szczurach, stosując dawki przekraczających do 400 razy dawkę u człowieka; nie było dowodów na zmniejszenie płodności lub uszkodzenia płodu wskutek podawania cefiksymu. U królików, po zastosowaniu w dawkach przekraczających do 4 razy dawkę u człowieka, nie stwierdzono działania teratogennego; z dużą częstością występowały poronienia i zgony matek, będące spodziewanymi konsekwencjami wrażliwości królików na wywołane antybiotykami zmiany mikroflory jelitowej.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
-
Wapnia wodorofosforan bezwodny
-
Skrobia żelowana, kukurydziana
-
Celuloza mikrokrystaliczna
-
Krzemionka koloidalna bezwodna
-
Magnezu stearynian
-
Otoczka Opadry White (Y-1-7000) o składzie
Hypromeloza 2910 5 cP
Tytanu dwutlenek (E171)
Makrogol 400
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
2 lata.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Przechowywać blister w tekturowym pudełku.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Produkt jest pakowany w:
blistry PVC/PVDC/Aluminium, w tekturowym pudełku, z ulotką dla pacjenta:
6, 7, 10 tabletek 1 blister.
12, 14, 20 tabletek 2 blistry;
30 tabletek 3 blistry;
40 tabletek 4 blistry;
100 tabletek 10 blistrów.
Nie wszystkie wielkości opakowań mogły zostać wprowadzone do obrotu.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Orchid Europe Limited
Building 3, Chiswick Park,
566 Chiswick High Road,
Chiswick, London W4 5 Y A
Wielka Brytania
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDÅUÅ»ENIA POZWOLENIA
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO